شورشیرین
چند بار اول سال پیش بود که رفتم ببینم جریانش چیه و بار دوم چند روز پیش بود که به خاطر شرایطی بهتر بار سوم هم که سه چهار اما هوا خلاصه توی مدت زمانی که توی سالن مطالعه بودم اطرافم به نظرم رسید ای کاش سهمیه به 1. عدالت همه گیر بشه. 2. برای استانها با توجه به نقشی که در اقتصاد کشور دارن سهم در نظر گرفته بشه !(البته نه به شکل 3. برای این که دل مردمی که کارشناس ها میگن روی طلای سیاه نشستن *. راستی مشکل ریه های خاکی یادم رفت! 4. خاکهای معلق در ریه های خوزستانی ها مدیریت بشه !(دیگه جداً از حالتی که بشه بهشون
روز پیش رفته بودم کتابخانه ای نزدیک خونه مون . بار سوم بود که داخل کتابخونه می رفتم.
آیا به دردم میخوره یا نه! خوب کتاب خاصی نداشت ! و خیلی خیلی معمولی بود و اون
موقع قیدش رو زدم و سراغش نرفتم.
دیدم از سالن مطالعه استفاده کنم و به دلیل نزدیک بودن اون کتابخونه ترجیح دادم
سمتش برم . گفتم برم شاید عضو بشم و از سالن مطالعه اش استفاده کنم که خدا رو شکر چون
مجبور بودم عضو شدم !!
روز قبل بود که رفتم و 5 ساعتی اونجا بودم و مطالعه فرمودم!
جونم براتون بگه از سالن مطالعه و حال و روزش: سالن تقریبا شاید به زحمت صد متری میشد با کلی میز و صندلی
که از بین میزهاش به زحمت باید عبور کرد و
توی گرمای شدید خوزستان فقط از یک عدد کولر گازی بهره مند بود!! جالب این که با
این شرایط آب سرد کن که نه بهتره بگم آب گرم کن بیرون از سالن بود و جالب تر این
که با این شرایط به زحمت جای خالی برای
نشستن گیرم اومد.
از بس مطبوع بود مدام خودمو باد میزدم و چون بد موقع بود بالاخره باید صبر می کردم
تا کمی هوا خنک بشه و انتخاب فرار بر قرار
ممکن بشه ! ( اینجا گرمی هوا در ساعات ظهر تا بعد از ظهر
چیزی شبیه دمای داخل فره! غذا رو میشه در برابر انرژی خورشیدی طبخ کرد، فقط کمی
خلاقیت لازمه و دیگر هیچ! )
کیپ تا کیپ دانشجوهای آینده نشسته بودن و با متانت خاصی خودشون رو برای کنکور
آماده می کردن!
هم تو کنکور برای بدی آب و هوا در نظر می گرفتن و بومی سازی رو تکمیل می کردند!
چون با این شرایط نا مساعد آب و هوایی و امکانات فوق العاده زیاد کم!!(لطفاً
بخوانید بی امکاناتی) بهتره بچه های
خودمون توی همین دانشگاههای خودمون درس بخونن اینطوری هم بومی سازی رعایت میشه و حق به حق دار میرسه و هم اونهایی که عادت به بد آب و هوایی ندارن اذیت
نمیشن ! و هم اونهایی که عادت به بد آب و هوایی دارن بد عادت نمیشن!!! و با
امکانات آشنا نمیشن و اینجوری شاید فکر
فرار از شهر های مادری و آبا و اجدادی به سرشون نزنه!
امید روزی که
معکوس!)
خون نشه، به بچه هاشون که همه دلخوشی شونه کمی توجه بشه !
ذرات گرد و غبار گفته بشه خیلی فراتر رفتن!)
دو خواهر طلبه ایم .شیفته درس خوندن و مطالعه ،بدون آموختن وفهمیدن تنفس برامون سخت و سنگین میشه.
